HenrykDot

★ HenrykDot.com ★
jest stroną towarzyszącą serii książek wydawanych przez AIUT pod wspólnym glównym tytułem
"Fizyka Mojej Urojonej Czasoprzestrzeni", których autorem jest Henryk Dot.

ENGLISH

Strona główna

Fizyka 3 - Maxwell
Od autora
Spis treści
O czym jest ta książka
Fragmenty historii
Elementy nowe
Całkowicie błędne
Elementy błędne

Fizyka 3 - Rozdzial 1
Równania
Zespolone pole E i B
Dalsze uogólnienie
Rozwiązanie ogólne

Fizyka 3 - Rozdzial 2
Rozwiązania równań
Warunki początkowe
Równanie niejednorodne
Rozw. dla trzech kierunków
Cztery prawa fizyki

Fizyka 3 - Dodatek
Dowód Fermata
Przypuszczenie Beala
Trójki pitagorejskie
Masa inercyjna
Stała grawitacji big G
Gdzie patrzy Księżyc

Fizyka 3 - Zakończenie
Zakończenie

Fizyka 4 - Przejście do Fizyka 4
Otwarcie nowej książki

Książki wydawane przez AIUT znajdują się
w bibliotekach zgodnie z listą egzemplarzy obowiązkowych.

Drugie wydanie "Fizyka 3"
ISBN 978-83-926856-1-6
Fizyka

można kupić w Warszawie
w Księgarni Akademickiej
Oficyny Wydawniczej PW
ul.Noakowskiego 18/20

oraz w Katowicach
w księgarni "Liber"
ul. Bankowa 11.
(teren Uniwersytetu Ślaskiego)

Wydanie angielskie "Physics"
ISBN 978-83-926856-2-3
Fizyka

jest również w bibliotekach
a o sposób dystrybucji należy pytać wydawca@aiut.com.

1.4. Zastosowanie zapisu zespolonego do wersji najogólniejszej Ponieważ znamy już mechanizm działania zastosowania nowych zmiennych dla pól E oraz B możemy użyć współczynników a i b ze wzorów (1.23) i (1.24) do wszystkich równań (1.6 – 1.9). Przyjmujemy współczynniki oraz b=i przez co otrzymujemy dla sumy (1.6) i (1.7) . Dla (1.8) i (1.9) najpierw podzielimy (1.9) przez c²
.	(1.27)
Po zsumowaniu (1.8) ze współczynnikiem z (1.27) ze współczynnikiem i mamy , czyli
.	(1.28)
Widzimy, że korzystając z tych samych współczynników oraz b=i, które w (1.24) były użyte dla , możemy utworzyć następne zmienne zespolone dla uogólnionych źródeł
	(1.29)
	(1.30)
i w konsekwencji zapisać równania Maxwella w krótszej formie
,	(1.31)
.	(1.32)
Zmiennej J⃗ _t przypisaliśmy dolny wskaźnik t, rezerwując zmienną J⃗ bez wskaźnika dolnego dla jeszcze większego uogólnienia przez wprowadzenie zmiennej czasowej τ=c∙t , przez co możemy (1.32) zapisać w postaci
, gdzie	(1.33)
co razem z (1.31) jest najkrótszą formą równań Maxwella i zmniejsza wielkość wzorów przy dalszym przetwarzaniu. 1.5. Jeszcze większy stopień uogólnienia Mogłoby wydawać się, że prostszego zapisu równań Maxwella niż (1.33) już nie ma. Prostszego zapewne nie ma, ale jeszcze większe uogólnienie jest możliwe, bo podobnie jak w (1.25) i (1.26) istnieją dwie wersje: jedna dla układu prawoskrętnego i druga dla lewoskrętnego, czyli, że postać
	(1.34)
też reprezentuje równania Maxwella i wobec tego powinniśmy podawać obie wersje. Okazuje się, że obie wersje można zapisać jednym wzorem, ponieważ obie podniesione do kwadratu dają , czyli
	(1.35)
Otrzymana postać jest interesująca i może być inspiracją do filozoficznych rozważań nad istotą równań Maxwella. Można zauważyć, że reprezentuje zjawiska statyczne, a dynamiczne. Postać (1.35) zawiera w sobie obie pokazane możliwości (1.33) i (1.34) a więc reprezentuje najwyższy stopień uogólnienia. Należy pamiętać, że P⃗ przy (1.33) ma postać , a przy (1.34) ma postać . Dla poszukiwania rozwiązań równań Maxwella wystarczy rozważać tylko jedną z nich. Zatem dalej będziemy zajmować się już tylko (1.33).